E en ik zitten weer es samen op onze berg. Uitgezwaaid. Na een aangenaam hoogseizoen 2018/2019 hebben we gisteren onze voorlopig laatste gasten uitgezwaaid. Het is lente, ook in NL (en de rest van Europa) en dan kan je dáár weer buitenspelen. Zoals mijn kleinzoons lekker doen! Natuurlijk kan het altijd gebeuren dat er mensen spontaan langs waaien, maar volgens de kalender hebben we een paar weken geen logées – en dat is ook wel weer es fijn: tijd voor andere dingen!
Bijvoorbeeld de Assoçiação meehelpen met de bouw van een magazijn voor boeren en vissers, en daarbij een woonruimte voor bewaker/verkoper – onder de tribune van het voetbalveld.
De nieuwe website van Kaza di Zaza nu toch eindelijk netjes de lucht in krijgen, met functionerende fotoalba en vertaalprogramma.
Appa en Erick zijn deze dagen bezig met het opschonen van het land en het aanpassen van de irrigatieleidingen. Ik help mee op m’n eigen manier: dagelijks hark ik een zak mango- en amandelboombladeren bij elkaar, als knabbelvoer voor de geiten. Ze doen het goed, allemaal. De bokjes van Natal springen erg in het oog: ik heb al diverse mensen langs gehad, die er eentje willen kopen. Vol trots leg ik dan de stamboom uit; je kan me niet blijer maken dan over m’n geitenhouderij te beginnen… 😉
Naar Brava 